Op een gegeven moment ben je welkom

Je wordt geroepen bij Onze Heer op Zijn tijd

Hij Onze Heer wenst je dan te zien

De aarde hebt je dan verlaten

Voordat het ogenblik zich aandient dat je bij de Heer bent word je bang

Allemaal gedachten dwarrelen door je hoofd

Je vreest niet goed geleefd te hebben

Je talenten niet helemaal benut te hebben

Als het bijna zover is dat je je ogen sluit voor deze aarde

Denk je ook aan aardse behoeften

Zoals eten slapen drinken en naar de toilet toe gaan

Bij de Heer heb je deze behoeftes niet meer

En als je weet dat het niet meer uren zal duren voordat je je ogen sluit voor deze aarde denk je

Heb ik iemand beledigd of tekort gedaan?

Je priester vertelt je dit bij je laatste biecht als hij de priester op tijd aankomt om je nog te bezoeken voordat je heen gaat

Je vraagt jezelf ook af : “Heb ik iemand het leven zuur gemaakt”?

Heb ik nare gedachten over iemand gehad.

Heb ik deze ook uitgesproken?

Toen ik midden in het leven stond leefde ik volgens de 10 geboden?

Hoe zal de Heer mijn God mij zien?

Heeft Hij liever dat ik verdwijn in het zwarte gat des verderf!

Of zal Hij mijn komst met open armen verwelkomen en mij omarmen waardoor ik enkel kan huilen en Hem danken en prijzen voor Zijn geluk en zaligheden

Amen

Geschreven door Celeste op donderdag 23 januari 2014